“After three decades, a woman discovered her abrosexuality.”

In 2020 brak een persoonlijk taboe toen ik, na drie decennia van onzekerheid en zelfonderzoek, eindelijk mijn ware seksuele identiteit omarmde: abroseksualiteit. Deze term, die wellicht nieuw of onbekend klinkt voor velen, beschrijft een seksualiteit die dynamisch is; het kan veranderen, verschuiven en zichzelf opnieuw definiëren doorheen de tijd. In het jaar dat ik mijn ware ik omarmde, ondervond ik direct hoe diepgaand onbegrip en ongeloof kan zijn. Mijn poging om mijn diepste zelf te delen met een goede vriend werd niet alleen betwijfeld, maar ook belachelijk gemaakt, wat een pijnlijke breuk in onze vriendschap veroorzaakte. Dit was niet alleen het einde van een vriendschap, maar ook het begin van een nieuw, openhartig hoofdstuk in mijn leven, waarin ik mijn eigen pad van acceptatie betrad.

 

Worstelingen

Voor vele jaren, verborgen achter een façade van verwarring en zelftwijfel, worstelde ik met een innerlijk conflict dat werd verergerd door een samenleving die vaak slechts drie seksuele identiteiten erkende: heteroseksualiteit, homoseksualiteit of biseksualiteit.

De jaren negentig en vroeg 2000 waren gekenmerkt door een sterk beperkend perspectief op seksualiteit, waarbij alternatieve seksuele identiteiten vaak werden afgedaan als fictief of onbelangrijk.

Deze beperkte en vaak rigide visie vertraagde mijn zelfacceptatie aanzienlijk, aangezien ik voortdurend worstelde met een seksualiteit die niet vast leek te staan, maar eerder fluctueerde tussen verschillende oriëntaties, zonder enige vorm van stabiliteit of erkenning.

Voorlichting

Het keerpunt in mijn persoonlijke zoektocht kwam toen ik de term ‘abroseksualiteit’ tegenkwam op een sociale mediapagina van Zoe Stoller, een Amerikaanse maatschappelijk werker die zich inzet voor de bewustwording van de LGBTQ+-gemeenschap.

Stoller’s verlichtende berichten over minder bekende seksuele identiteiten hebben niet alleen licht geworpen op de diverse realiteiten binnen onze gemeenschap, maar hebben ook individuen zoals ik een platform geboden om zichzelf te vinden en te begrijpen in een wereld die vaak slechts de meest zichtbare spectrumkleuren herkent.

Acceptatie

De weg naar zelfacceptatie was bezaaid met uitdagingen, niet alleen vanuit een innerlijk perspectief, maar ook in de confrontatie met maatschappelijke verwachtingen en stereotype beelden.

Elke discussie waarin ik mijn seksualiteit probeerde te verklaren of verdedigen, benadrukte de noodzaak voor een breder maatschappelijk begrip en acceptatie van seksuele diversiteit.

Deze gesprekken hebben me er diep van doordrongen hoe belangrijk het is om open te staan voor nieuwe leren en het omarmen van een veelheid aan identiteiten.

Belangrijkste punten van het artikel: ‘’After three decades, a woman discovered her abrosexuality.‘’ – opgesomd:

Abroseksualiteit, hoewel minder bekend, is een legitieme en belangrijke identiteit binnen de spectrum van seksuele diversiteit. De reis naar erkenning en zelfacceptatie van abroseksualiteit benadrukt de noodzaak voor een inclusievere en begripvollere samenleving. Hier zijn enkele belangrijke punten uit dit verhaal:

  • Erkenning van Diversiteit: Seksuele identiteit is inherent dynamisch en verdient erkenning en respect in zowel persoonlijke als publieke discussies.
  • Onderwijs en Bewustwording: Het is essentieel om de zichtbaarheid van minder bekende seksuele identiteiten te vergroten door educatie, voorlichting en actieve mediaparticipatie.
  • Persoonlijke Verhalen als Krachtige Tools: Persoonlijke ervaringen delen kan als een krachtig middel dienen om begrip en acceptatie van seksuele diversiteit te bevorderen.
  • Ondersteuning en Gemeenschap: Actieve ondersteuning vanuit en binnen de LGBTQ+-gemeenschap, maar ook van bondgenoten buiten de gemeenschap, is cruciaal voor de geestelijke gezondheid en het welzijn van diegenen die zich identificeren met minder bekende identiteiten.
  • Voortdurende Dialoog: Het bevorderen van een voortdurende dialoog over seksualiteit en identiteit kan leiden tot grotere acceptatie en integratie binnen de samenleving.

Dit verhaal dient als een testament van persoonlijke groei en maatschappelijke uitdaging, maar het is ook een oproep tot meer inclusiviteit en empathie in hoe wij alle vormen van seksuele identiteit benaderen.

Deel nu: “After three decades, a woman discovered her abrosexuality.”

De inhoud van dit artikel is samengesteld voor de Facebook pagina: Inspire Me & Uplift Me . Je bent meer dan welkom om ze te volgen op Facebook.

Scroll naar boven