Lees verder: Mijn man denkt dat hij moet “uithuilen” om moe genoeg te worden om in slaap te vallen

Ouders die net een baby hebben gekregen, staan vaak onder enorme druk. De eerste paar maanden van het ouderschap zijn gevuld met emoties, onzekerheden en de constante zoektocht naar wat het beste is voor het kind. Voor veel ouders komt dit gepaard met het onvermijdelijke ongevraagde advies van familieleden, vrienden en zelfs vreemden. Vooral oudere generaties kunnen nog wel eens met traditionele opvoedingsadviezen komen die niet altijd stroken met de moderne inzichten. Een moeder op Reddit liep tegen dit probleem aan toen haar man vond dat ze hun twee maanden oude baby teveel oppakte. Hij geloofde dat ze de baby aan het “verwennen” was en dat de baby daardoor meer zou huilen in plaats van te leren zichzelf te kalmeren.

 
 

De moeder voelde zich echter instinctief verplicht om haar baby op te pakken en te troosten wanneer hij huilde. Ze wist dat haar zoon last had van krampjes, en dat het voor hem ongemakkelijk was.

Toch had ze moeite om haar standpunt uit te leggen aan haar man. Ze wendde zich tot de online community voor hulp, en de respons was overweldigend: ze was niet de enige die met dit probleem worstelde.

Veel ouders deelden soortgelijke ervaringen en gaven advies over hoe ze haar man kon helpen begrijpen waarom het belangrijk is om op het huilen van een baby te reageren.

Moderne Wetenschap

Het idee dat een baby verwend kan raken door te veel aandacht is een denkbeeld dat vooral onder oudere generaties nog stevig standhoudt.

Vroeger werd vaak aangenomen dat je een baby zelfredzaam moest maken door hem te laten huilen totdat hij zichzelf kalmeerde.

Dit werd gezien als een manier om te voorkomen dat de baby afhankelijk zou worden van constante aandacht en troost.

Zo ook in dit geval, waar de schoonmoeder van de moeder aanraadde om de baby te laten “uithuilen” zodat hij vanzelf zou stoppen.

Haar man vond dat de baby hierdoor sneller zou leren in slaap te vallen en minder aanhankelijk zou worden.

Toch voelde de moeder hier niets voor. Ze begreep instinctief dat haar zoon op deze leeftijd niet in staat was tot manipulatie of het bewust vragen om aandacht.

Huilen is de enige manier waarop baby’s op die leeftijd kunnen communiceren. Ze huilen niet uit manipulatie, maar omdat ze iets nodig hebben: voedsel, een schone luier, troost of verlichting van ongemak.

Wanneer een ouder niet reageert op dat huilen, raakt de baby verward en onzeker. Dit is iets wat tegenwoordig goed wordt begrepen door kinderpsychologen en opvoedingsdeskundigen.

Troost

Het is een misvatting dat baby’s in de eerste maanden van hun leven “verwend” kunnen raken. Volgens moderne wetenschappelijke inzichten kunnen baby’s pas vanaf een bepaalde leeftijd bewust gedrag vertonen om een reactie van hun ouders uit te lokken.

Baby’s jonger dan zes maanden huilen puur en alleen omdat ze een behoefte hebben. En het is aan de ouders om die behoeften te vervullen, ook als dat betekent dat je je baby moet oppakken om hem te troosten.

Troost is een essentieel onderdeel van de vroege ontwikkeling van een baby. Het helpt om het stresshormoon cortisol te verlagen en versterkt de band tussen ouder en kind.

Een van de meest misbegrepen aspecten van het huilen van een baby is dat het nodig zou zijn om de baby te laten “uithuilen” zodat hij leert zichzelf te kalmeren.

Veel experts zijn het er echter over eens dat dit bij baby’s jonger dan zes maanden niet werkt. Integendeel, het negeren van een huilende baby kan op lange termijn negatieve gevolgen hebben voor hun emotionele ontwikkeling.

Baby’s hebben troost en aanraking nodig om zich veilig te voelen en om te leren vertrouwen dat hun behoeften worden vervuld.

De Psychologische Impact

Wanneer een ouder reageert op het huilen van hun baby, leert de baby dat zijn behoeften serieus worden genomen.

Dit bevordert niet alleen een gevoel van veiligheid, maar het helpt de baby ook om op latere leeftijd zelfvertrouwen te ontwikkelen.

Baby’s die regelmatig worden getroost, groeien vaak op tot zelfverzekerde kinderen die weten dat ze kunnen vertrouwen op hun ouders wanneer dat nodig is.

Dit betekent niet dat ze afhankelijk worden van constante aandacht, maar juist dat ze de ruimte krijgen om de wereld om hen heen te verkennen, omdat ze weten dat er altijd iemand is om op terug te vallen.

Fysieke aanraking speelt een cruciale rol in deze ontwikkeling. Baby’s zijn van nature geneigd om nabijheid en contact met hun ouders te zoeken.

Dit is geen teken van manipulatie, maar een teken dat ze troost en geruststelling nodig hebben. Als een baby wordt genegeerd, zal hij uiteindelijk stoppen met huilen, niet omdat zijn behoefte is vervuld, maar omdat hij heeft geleerd dat er toch niemand zal reageren.

Dit kan leiden tot gevoelens van onzekerheid en spanning op latere leeftijd.

Het Conflict

Een van de grootste uitdagingen voor nieuwe ouders is het omgaan met de invloed van familieleden, vooral als die vasthouden aan oudere opvoedingsstijlen.

In het geval van deze moeder zorgde de bemoeienis van haar schoonmoeder voor spanning binnen haar relatie. Haar man was geneigd om het advies van zijn moeder op te volgen, omdat dit was hoe hij zelf was opgevoed.

De moeder daarentegen voelde dat ze haar eigen weg moest volgen en haar intuïtie moest vertrouwen.

Het is niet ongebruikelijk dat nieuwe ouders advies krijgen van oudere generaties die vasthouden aan traditionele methoden.

Hoewel dit advies vaak goed bedoeld is, betekent het niet dat het altijd het beste is voor de huidige situatie.

Moderne opvoedingsmethoden zijn gebaseerd op uitgebreid wetenschappelijk onderzoek naar de ontwikkeling van baby’s en kinderen, en deze inzichten kunnen sterk verschillen van de methoden die in het verleden werden gebruikt.

Een oplossing voor dit soort conflicten kan zijn om samen met je partner informatie in te winnen bij experts, zoals een kinderarts.

Dit kan helpen om misverstanden te voorkomen en ervoor zorgen dat beide ouders dezelfde aanpak hanteren.

Het is belangrijk om als team te werken en elkaar te ondersteunen, vooral in de eerste maanden waarin de baby volledig afhankelijk is van de zorg van zijn ouders.

Ouderschap en Intuïtie

Ouderschap is geen exacte wetenschap. Het vraagt om geduld, aanpassing en, bovenal, vertrouwen in je eigen instincten.

In het geval van deze moeder was haar intuïtie dat haar baby troost nodig had wanneer hij huilde, en dat dit essentieel was voor zijn emotionele welzijn.

Dit gevoel van instinctief ouderschap wordt door veel ouders herkend. Hoewel het verleidelijk kan zijn om het advies van anderen op te volgen, is het belangrijk om te onthouden dat jij als ouder degene bent die het beste weet wat je kind nodig heeft.

Het is cruciaal dat ouders elkaar steunen en vertrouwen op elkaars instincten. In dit geval voelde de moeder zich verantwoordelijk voor het welzijn van haar zoon, omdat ze hem had gedragen, gebaard en borstvoeding gaf.

Dit betekende echter niet dat haar man geen rol speelde in de zorg voor hun kind. Het is belangrijk dat beide ouders een balans vinden in hun verantwoordelijkheden en samen een aanpak ontwikkelen die werkt voor hun gezin.

Het grootste advies dat andere ouders haar gaven, was om vertrouwen te hebben in haar eigen intuïtie en niet te veel waarde te hechten aan het advies van anderen, zelfs als dat van familie komt.

Uiteindelijk is het belangrijk om te doen wat goed voelt voor jou en je baby, en om ervoor te zorgen dat je baby de liefde en zorg krijgt die hij nodig heeft om te groeien en zich te ontwikkelen.

Key Points:

  • Baby’s van twee maanden oud kunnen niet “verwennen” raken door aandacht; ze huilen uit behoefte.
  • Het is belangrijk om te reageren op het huilen van een baby om hun stressniveau te verlagen en een veilige hechting te bevorderen.
  • Het idee dat baby’s manipulatief kunnen zijn of zichzelf moeten leren kalmeren door te huilen, is achterhaald.
  • Wetenschappelijk onderzoek wijst erop dat troost en fysieke aanraking cruciaal zijn voor de emotionele ontwikkeling van een baby.
  • Familieleden kunnen soms ouderwets advies geven, maar het is belangrijk om als ouders samen te beslissen wat het beste is voor je kind.
  • Het negeren van het huilen van een baby kan op lange termijn schadelijk zijn voor hun ontwikkeling en vertrouwen.
  • Vertrouw op je eigen instincten als ouder en zorg ervoor dat je baby zich geliefd en gesteund voelt.

Disclaimer SPECTRUM Magazine: Deze tekst is bedoeld ter inspiratie en informatie en bevat inzichten die zijn gebaseerd op moderne opvoedingspraktijken. We raden altijd aan om in overleg te treden met professionals, zoals kinderartsen, voordat je beslissingen neemt over de zorg voor je kind. De ervaringen van ouders kunnen variëren, en het is belangrijk dat je een aanpak kiest die past bij jouw situatie en die van je gezin.

Scroll naar boven