“Mijn 19-jarige dochter is in verwachting, en ik neem daar geen verantwoordelijkheid voor!

Wanneer je jong ouder wordt, moet je je ervan bewust zijn dat je soms met extra uitdagingen te maken krijgt waar niet iedereen mee om kan gaan. Het opvoeden van een kind is een enorme verantwoordelijkheid, en niet iedereen is bereid of in staat om deze taak op zich te nemen, vooral als het onverwachts komt. Een moeder wendde zich tot Reddit en vroeg of ze ongelijk had nadat ze haar tienerdochter had verteld dat ze haar niet zou helpen bij het opvoeden van de baby die ze verwachtte. Dit is haar verhaal.

 

Problemen

Mijn 19-jarige dochter, Rose, was altijd een slimme meid.

Ze deed het goed op school en kreeg een volledige beurs naar een geweldige plaatselijke school.

Dit was een enorme prestatie en een teken van haar intelligentie en toewijding.

Ze woont bij mij en doet het goed met haar studie, en alles leek in orde te zijn in haar leven.

Ze had een mooie toekomst voor zich met tal van mogelijkheden die op haar wachtten.

Een paar maanden geleden kreeg ze een nieuw vriendje, iemand die ik niet leuk vind. Hij laat haar voortdurend in de steek, maar verdoezelt het met een grote glimlach en grootse beloften.

Dit soort gedrag baart me zorgen, omdat het duidelijk is dat hij niet betrouwbaar is.

Ondanks mijn waarschuwingen zijn ze nog steeds aan het daten, en nu is ze zwanger.

Deze situatie heeft alles veranderd en heeft enorme implicaties voor haar toekomst.

Zelfstandigheid

Toen ik hoorde dat Rose zwanger was, bood ik aan om de abortus te betalen en een paar dagen vrij te nemen om haar op te nemen en haar te helpen herstellen.

Dit was mijn manier om haar te ondersteunen en haar te helpen deze moeilijke situatie te overwinnen.

Ze zei echter nee. Ze gaat met haar vriend trouwen, en ze zullen één grote, gelukkige familie zijn.

Dit klinkt als een mooi plan, maar ik heb mijn twijfels over de realiteit ervan.

Hij wil bij mij intrekken, en zij stopt met school terwijl hij werkt om hen te onderhouden.

Hij is een barman die niet naar de universiteit gaat. Ik lachte om dit idee, wat haar boos maakte, omdat ik het niet als een realistisch of stabiel plan zie.

Grenzen

Ze vertelde me dat ik, omdat hij niet kan intrekken, meer moet helpen met de baby.

Dit kwam als een schok voor mij, omdat ik haar altijd als een heel verstandig kind heb gezien.

Ik weet niet waar dit allemaal vandaan komt.

Ik vertelde haar ronduit dat als ze denkt dat ze volwassen genoeg is om een kind te krijgen en op te voeden en te trouwen, ze snel moet verhuizen en erin moet slagen volwassen te worden met de vader van het kind.

Dit is een harde waarheid, maar ik geloof dat ze het moet horen.

Ik heb het enige kind opgevoed dat ik wilde.

Ik wil niet dat er nog meer kinderen in mijn huis wonen.

Ik vertelde haar dat ik hier en daar voor luiers zou betalen, en dat ik haar nog steeds zou bezoeken, maar deze baby is voor 0% mijn verantwoordelijkheid.

Als ze voor adoptie kiest, wat ik vrij zeker weet dat ze dat niet zal doen, zou ik bereid zijn haar daarbij te helpen.

Dit is mijn manier om mijn grenzen te stellen en duidelijk te maken dat ik mijn leven en verantwoordelijkheden niet opnieuw wil herzien.

Familie

Ze wil niet met me praten. Mijn man (haar stiefvader) houdt zich hierbuiten, maar denkt dat ik meer kan helpen.

Dit heeft spanning in ons huis veroorzaakt, omdat hij een andere kijk heeft op de situatie.

Ik vertelde hem dat hij welkom was om op haar te passen en dat hij zijn mond hield.

Dit is niet de meest diplomatieke manier om met zijn zorgen om te gaan, maar ik voel me sterk over mijn beslissing.

Ik kreeg mijn dochter toen ik 19 was. Ik was getrouwd met haar vader, die in het leger zat.

Dit was een andere tijd en een andere situatie.

Ik studeerde op 22-jarige leeftijd nog steeds op tijd af van de universiteit en alles verliep goed voor ons totdat hij stierf in dienst.

Deze ervaring heeft mij gevormd en ik geloof dat het feit dat het voor mij goed is gelukt, het oordeel van mijn dochter vertroebelt.

Haar vriend kan haar of haar kind niet eens een ziektekostenverzekering aanbieden.

Het is een heel ander scenario, en ik wil niet dat ze dezelfde fouten maakt als ik.

Besluit

Velen van jullie suggereren dat ik haar nog steeds bij mij laat wonen en de baby houd.

Dit gebeurt niet! Ik wil geen baby in huis, punt uit – en ik pas ook niet op.

Dit is een harde grens voor mij en iets waar ik niet van af zal wijken.

Ik doe normale grootouderdingen, zoals op verjaardagsfeestjes verschijnen en hier en daar cadeautjes kopen, maar dat is het dan. Wat vind je van deze situatie?

Belangrijkste punten van het artikel: “Mijn 19-jarige dochter is in verwachting, en ik neem daar geen verantwoordelijkheid voor!

  • Rose’s Opleiding: Ze had een volledige beurs en deed het goed op school, wat haar veel mogelijkheden bood voor de toekomst.
  • Relatie en Zwangerschap: Ondanks waarschuwingen over haar vriend, bleef ze met hem daten en werd zwanger, wat haar toekomstplannen drastisch veranderde.
  • Zelfstandigheidskeuze: Rose weigerde abortus en koos ervoor om te trouwen en te stoppen met school, een keuze die grote gevolgen heeft.
  • Moeders Grenzen: Moeder weigerde om de baby op te voeden, bood beperkte financiële steun aan, en stelde duidelijke grenzen voor haar betrokkenheid.
  • Familie Dynamiek: Rose’s stiefvader hield zich buiten de discussie, maar had een andere kijk op de situatie, wat spanningen veroorzaakte.
  • Definitieve Besluit: Moeder staat vast in haar beslissing om niet meer kinderen op te voeden en beperkt haar betrokkenheid tot de rol van grootouder, met duidelijke grenzen en verwachtingen.

Deel nu: “Mijn 19-jarige dochter is in verwachting, en ik neem daar geen verantwoordelijkheid voor!

De inhoud van dit artikel is samengesteld voor de Facebook pagina: Kletskous & KletsPraat Je bent meer dan welkom om ze te volgen op Facebook.  

Scroll naar boven