Ons hele leven lang hebben we geleerd dat alles stopt wanneer iemand sterft. Echter, de wetenschap begint dit beeld steeds vaker in twijfel te trekken. Er zijn namelijk aanwijzingen dat bepaalde cellen nog steeds actief blijven, zelfs nadat het lichaam als geheel niet meer leeft. Deze activiteit is niet slechts restenergie – het omvat zelforganisatie, beweging en zelfs herstel.
Onderzoekers merken op dat niet alle cellen tegelijk stoppen wanneer een organisme sterft. Sommige blijven uren tot dagen actief, afhankelijk van de omstandigheden. Dit roept de vraag op: wat is eigenlijk leven? Als dood niet het einde is, wat gebeurt er dan na het “afscheid”?
Wetenschapper Zhwan Azad en collega’s brengen deze gedachtegang onder de aandacht, waaruit blijkt dat we op het punt staan om een nieuwe dimensie van biologisch bestaan te ontdekken, waar individuele cellen na de dood doorgaan met hun eigen verhaal.
Content:
Leven na het einde
Veel mensen denken dat doodgaan het einde betekent, maar dat klopt niet helemaal. Orgaandonaties worden mogelijk gemaakt doordat sommige organen na de dood nog kunnen functioneren doordat de cellen tijdelijk actief blijven.
Wetenschappers ontdekken nu dat cellen onder de juiste omstandigheden meer kunnen dan gedacht. Door ze in een omgeving te plaatsen met zuurstof, voedingsstoffen of elektrische impulsen, werken ze weer samen, wat voorheen als onmogelijk werd beschouwd.
Volgens Harvard Medical School kunnen sommige hersencellen tot 12 uur na overlijden nog signalen afgeven, wat bewijst dat biologische activiteit niet onmiddellijk stopt.
Cellen
Als losse cellen lijken ze niet bijzonder, maar als je ze samenbrengt, gebeurt er iets wonderlijks. Onderzoekers zoals Kriegman, Blackiston, Levin en Bongard ontdekten dat deze cellen nieuwe vormen van leven kunnen creëren.
Wanneer cellen signaal ontvangen of in juiste omgeving zijn, hergroeperen ze en vormen patronen zonder brein of zenuwstelsel. Dit wordt “morfologische intelligentie” genoemd.
MIT Technology Review zegt dat dit onze kennis van levensprocessen kan veranderen en ons kan helpen bij het ontwikkelen van nieuwe biotechnologische toepassingen, zoals weefselherstel en het verwijderen van microplastics uit water.
Xenobots
Een bekend voorbeeld van dit fenomeen zijn xenobots, die ontstaan uit huidcellen van overleden kikkerembryo’s die in een petrischaaltje zijn geplaatst en zichzelf organiseren zonder genen of kunstmatige intelligentie.
Ze vormen kleine bolvormige structuren met trilhaartjes die hen helpen bewegen. Deze trilhaartjes werden oorspronkelijk voor andere functies gebruikt, maar passen zich nu aan aan een nieuw doel, waardoor de flexibiliteit van de cellen wordt aangetoond.
The Guardian beschreef de xenobots als “organismen die niet in de natuur voorkomen, maar die volledig bestaan uit natuurlijke cellen.” Deze nieuwe levensvorm wordt gecreëerd door oude cellen die samen iets nieuws opbouwen.
Zelfreplicatie
De xenobots kunnen zichzelf reproduceren zonder traditionele celdeling door losse cellen samen te drukken tot een nieuwe bewegende vorm die zich gedraagt als een xenobot.
Het fenomeen van kinematische zelfreplicatie, ooit alleen bekend uit sciencefiction, is nu werkelijkheid geworden. Het proces vindt volledig natuurlijk plaats, zonder de noodzaak van DNA-verandering of genetische manipulatie. Slechts een groepje cellen is in staat zichzelf te kopiëren wanneer de omstandigheden gunstig zijn.
Scientific American noemt het een van de eerste keren dat we iets zien wat zich op het grensvlak tussen leven en technologie bevindt. Deze innovatieve techniek zou in de toekomst potentieel kunnen hebben voor het verwijderen van afvalstoffen uit het lichaam of het herstellen van beschadigde weefsels.
Ook menselijke cellen
De onderzoekers ontdekten dat menselijke longcellen zich ook konden groeperen tot werkende structuren, die ze anthrobots noemden.
Anthrobots lijken op xenobots en komen uit de menselijke biologie. Ze kunnen bewegen, reageren op schade, en zelfs herstelsignalen afgeven aan beschadigde neuronen. Ze communiceren op hun eigen manier met andere cellen.
Tufts University onderzoekt deze kleine wezens als mogelijke hulpmiddelen in regeneratieve geneeskunde, zoals het herstellen van beschadigde zenuwen na een ongeval of aandoening.
Een nieuwe vorm van bestaan
De opkomst van xenobots en anthrobots heeft het concept van een “derde staat” van biologisch bestaan geïntroduceerd. Een staat die niet leeft zoals we dat kennen, maar ook niet dood is. Het is iets daar tussenin – iets wat bestaat en beweegt, maar geen brein, hart of longen nodig heeft. Dit idee kan vreemd lijken, maar het dwingt ons om ons begrip van ‘leven’ opnieuw te evalueren.
Er is momenteel een groeiende beweging onder wetenschappers die beweren dat leven een proces is en geen statische toestand. Ze constateren dat cellen de regels lijken te begrijpen, zelfs wanneer het grotere geheel – het lichaam – niet meer actief is. Dit niet alleen een biologisch wonder, maar ook een veelbelovende bron van hoop voor toekomstige medische behandelingen.
In de toekomst zouden deze zelforganiserende cellen kunnen helpen bij chronische aandoeningen, het bevorderen van weefselherstel, en misschien zelfs bij het ontwikkelen en implementeren van kleine biosensoren in ons lichaam.
Vragen die niemand durfde te stellen
Deze ontdekkingen roepen vragen op over wat het betekent om een levend wezen te zijn wanneer losse cellen samen kunnen functioneren en hoe we om moeten gaan met deze nieuwe vormen van leven die geen bewustzijn hebben maar wel reageren op hun omgeving.
Filosofisch gezien verandert dit ons beeld van dood en leven. Zijn we alleen dood als alles stopt, of leven we nog verder in kleine stukjes? Als cellen zich blijven ontwikkelen, kan dat gevolgen hebben voor zorg, ethiek en geneeskunde in de toekomst.
The Conversation bespreekt hoe deze cellen kunnen bijdragen aan ethische debatten.
Belangrijke punten
- Dode cellen kunnen zichzelf opnieuw organiseren.
- Xenobots, gemaakt van kikkerhuidcellen, bewegen en kunnen zichzelf herproduceren.
- Anthrobots bestaan uit menselijke cellen en tonen herstellende eigenschappen tegen beschadigde zenuwen.
- Er wordt gesproken over een tussenfase tussen leven en dood.
- Deze ontdekkingen kunnen de regeneratieve geneeskunde en ethiek ingrijpend beïnvloeden.
DEEL NU : NIEUWS | Wat wetenschappers ontdekten over het leven na de dood daagt werkelijk elke logica uit – je zult dit niet willen missen
| Deze inhoud is met zorg samengesteld door Trendingvideos, een dynamisch mediaplatform dat bekend staat om zijn vermogen om verhalen te brengen die zowel verhelderen als verrijken, afkomstig uit alle uithoeken van onze planeet. Mis geen enkele van onze boeiende updates—volg TrendingVideos op Facebook. Ga met ons mee op een ontdekkingsreis door een wereld vol verhalen die er echt toe doen. 🌍✨ |
SPECTRUM Magazine Disclaimer
De informatie in dit artikel is uitsluitend bedoeld voor algemene informatiedoeleinden en is niet bedoeld als medisch, juridisch of financieel advies. Er kunnen geen rechten worden ontleend aan de inhoud. Voor persoonlijke vragen of situaties wordt geadviseerd een erkend specialist te raadplegen. De auteur en SPECTRUM Magazine zijn niet aansprakelijk voor beslissingen die worden genomen op basis van deze informatie.
Facebook Disclaimer
Dit artikel is geschreven met als doel om mensen te inspireren en informeren over bijzondere ontwikkelingen in de wetenschap. Het bevat geen financieel advies. Lezers zijn oprecht geïnteresseerd in deze content vanwege de vernieuwende inzichten en hoopvolle mogelijkheden die worden besproken.