Pleegmoeder neemt baby in huis die in de steek is gelaten zonder te weten dat ze de zus van haar geadopteerde zoon is

Toen ze als klein meisje was, had Katie een eenvoudige droom: moeder worden door adoptie. “Ik had nooit kunnen voorspellen hoe mijn reis zou verlopen, maar diep van binnen wist ik dat dit mijn roeping was,” vertelt ze met een glimlach.


Een huis vol liefde

Katie’s thuis bruisde altijd van activiteit, dankzij de vijf vrolijke kinderen die rondrenden – drie geadopteerd en twee die de biologische kinderen zijn van haar partner Josh. Ze beschrijft haar huishouden met warmte en humor:

“Ja, het is chaotisch, maar dat is precies zoals ik het wil.”


Een onverwachte ontdekking

In 2019 ging Katie’s verhaal viraal, maar niet vanwege het aantal kinderen dat ze had geadopteerd. Toen ze de kleine Hannah als pleegkind in huis nam, ontdekte ze tot haar verbazing dat Hannah dezelfde biologische moeder had als haar eerder geadopteerde zoon, Grayson.


De familie groeit

Later hoorde Katie over Jackson, een broertje van Hannah en Grayson. Zonder aarzeling besloot ze ook hem te adopteren. Wat nog verrassender was, is dat ze later hoorde over een vierde kind van dezelfde biologische moeder. Nora vond uiteindelijk een permanent thuis bij Kaci en Dustin Whitney in Florida, die al twee andere zussen van Grayson, Hannah en Jackson hadden geadopteerd. “Ze zijn allemaal familie,” zegt Katie met overtuiging, “en dat zal altijd zo blijven.”


Uitdagingen en overwinningen

Katie’s levensreis heeft niet alleen vreugde gebracht. Ze merkt de uitdagingen op die ze heeft ondervonden, vooral gezien de gezondheidsproblemen waarmee enkele van haar kinderen te maken hebben.

“Elke dag worden we herinnerd aan de reden waarom we dit doen. Elk kind verdient een thuis waar liefde en veiligheid centraal staan,” zegt ze.


Een oproep tot actie

Met de naderende Nationale Adoptiedag hoopt Katie dat anderen zich ook geroepen zullen voelen om te helpen, of het nu door adoptie is of door het ondersteunen van organisaties die zich inzetten voor pleegzorg.


Reflecties van een moeder

Katie eindigt haar verhaal met een lichte lach:

“Ik zou wel wat meer slaap kunnen gebruiken! Maar het moederschap is mijn grootste vreugde. Ik kijk terug met trots en denk: ‘Kijk naar deze prachtige kinderen die ik heb mogen opvoeden.’ Ze zijn kleine wereldveranderaars.”

Authentieke bronnen: GoodMorningAmerica

Scroll naar boven