Sonja, een moeder van twee kinderen, heeft door de jaren heen een handige manier gevonden om het boodschappen doen met haar vierjarige zoon Michel soepel en gezellig te laten verlopen. Als ze de supermarkt binnenstapt, voelt ze de kleine hand van Michel in de hare. Zijn ogen glijden nieuwsgierig over de schappen en binnen enkele minuten wijst hij enthousiast naar een pak koekjes. “Mama, mag ik een koekje?” vraagt hij met een grote glimlach.
Zonder aarzelen grijpt Sonja het pak koekjes van de plank, opent het en geeft haar zoon er snel eentje. Michel neemt genoegzaam een hap, terwijl Sonja rustig doorgaat met haar boodschappen. Dit kleine gebaar houdt Michel vrolijk en voorkomt dat hij ongedurig wordt. Voor Sonja is dit een eenvoudige oplossing die zowel haarzelf als haar zoon helpt om ontspannen te winkelen.
Ze herinnert zich nog hoe uitdagend het was toen Michel net begon mee te gaan naar de winkel. Ze beschrijft het als een belevenis: hij wilde overal naartoe lopen, wees naar alles wat hij zag en werd snel ongeduldig. Maar door hem een koekje te geven, merkte ze dat hij zich beter kon concentreren en ze konden samen op een prettige manier door de winkel gaan.
Content:
Sterke Zelfzekerheid
Niet iedereen kijkt hetzelfde naar deze gewoonte, want Sonja heeft al vaak gemerkt dat andere klanten haar aankijken of zelfs fluisteren wanneer ze ziet dat Michel al aan het eten is voordat ze bij de kassa zijn. Soms vangen haar oren zinnen op zoals: “Dat hoort toch niet?” of “Je moet eerst betalen!” maar die opmerkingen doen haar niets.
“Waarom zou het een probleem zijn? Ik betaal het toch gewoon,” zegt ze nonchalant. Voor haar is het niet een kwestie van goed of fout, maar gewoon een praktische manier om het winkelen soepel te laten verlopen. Ze vindt het niet ongepast, aangezien alles netjes wordt afgerekend bij de kassa.
Het oordeel van anderen heeft haar in het begin aan het denken gezet over opvoeding. Sonja benadrukt het belang van balans en het aanleren van geduldig gedrag zonder kinderen te overweldigen.
Koekjesgeluk
“Sonja weet uit ervaring dat boodschappen doen met een jong kind een uitdaging kan zijn. De verleiding van alle lekkernijen in de winkel kan snel tot frustratie leiden. Michel wordt onrustig en gefrustreerd als hij geen koekje krijgt, waardoor het winkelen langer kan duren dan gewenst.”
“Het koekje is voor haar een beloning en afleiding tijdens het afwerken van haar lijstje. “Ik doe mijn boodschappen sneller, ben tevreden en we hebben een fijne winkelervaring. Dat lijkt me een win-win,” zegt ze glimlachend.”
Sonja merkt ook op dat het Michel helpt om prikkels beter te verwerken. “Supermarkten zijn vaak levendige plekken met vele geluiden en geuren die voor een kind overweldigend kunnen zijn,” legt ze uit. “Het koekje helpt hem bij het focussen op iets vertrouwds, zodat hij niet afgeleid raakt door alle prikkels om hem heen.”
Verschillende Perspectieven
“Sommige mensen denken er anders over, zoals de vrouw die laatst achter Sonja in de rij stond. Ze deelde haar mening met een serieuze blik: ‘Je zou eigenlijk eerst moeten betalen voordat hij het opeet.'”
Sonja bleef vriendelijk en antwoordde rustig: “We rekenen het zo af, alles komt goed,” terwijl ze de nieuwsgierige blikken in haar rug voelde branden. “Het is bijzonder hoe iets simpels als een koekje zoveel discussie kan oproepen,” denkt ze hardop, terwijl ze zich afvroeg waarom zoiets onbenulligs zoveel aandacht kreeg.
Sommige mensen hebben haar verteld dat dit gedrag kinderen leert om meteen alles te krijgen, maar Sonja is het daar niet mee eens. Michel krijgt niet altijd meteen zijn zin, hij leert dat sommige dingen moeten wachten. Dit maakt het winkelen voor hen allebei prettig.
Bewuste Opvoeding
Ieder kind is uniek en elke ouder kiest wat het beste werkt voor zijn of haar gezin. Sonja gelooft niet in strikte regels als het gaat om deze kleine dingen. “Kinderen hebben nu eenmaal niet altijd het geduld om te wachten,” zegt ze. “Ik zie ouders die hun kind een speeltje geven of op een telefoon laten kijken. Dit is niet anders dan wat anderen doen.”
Voor haar draait het allemaal om het vinden van een balans en het creëren van een aangename winkelervaring voor zowel haar als Michel. Ze benadrukt dat ze niets verkeerds doet en legt de nadruk op respectvol met elkaar omgaan en het maken van keuzes die voor hen allebei werken.
Michel’s Snackmomenten
“Michel vraagt niet alleen in de supermarkt om een snack; thuis doet hij precies hetzelfde,” zegt Sonja lachend. “Hij ziet iets lekkers en wil het meteen hebben.” Voor haar is dit typisch gedrag voor een vierjarige en maakt ze zich er niet druk om.
Ze weet dat kinderen snel gewend raken aan routines. “Hij verwacht het nu gewoon, omdat we het altijd zo doen,” zegt ze. “Maar dat is helemaal prima. We hebben allemaal onze gewoontes, en dit is simpelweg de onze.”
Koekje Regels
“Toch zorgt Sonja ervoor dat Michel begrijpt dat niet alles zomaar gepakt kan worden. “Hij beseft dat hij niet zomaar iets uit de schappen mag pakken,” legt ze uit. “Ik ben degene die hem toestemming geeft.” Op deze manier zorgt ze ervoor dat hij leert dat hij niet altijd direct alles kan krijgen.”
Daarnaast maakt ze duidelijk dat eten in de winkel een uitzondering is door te zeggen: “Het is alleen voor in de supermarkt, niet overal.” Op deze manier voorkomt ze dat Michel op andere plekken hetzelfde gedrag verwacht en leert ze hem het verschil tussen gepast en ongepast gedrag in verschillende situaties.
Aanpak Verschillen
Sonja begrijpt dat er verschillende meningen bestaan over dit onderwerp, maar voor haar is het simpel: deze aanpak werkt voor haar gezin. “Iedere ouder heeft zijn eigen manier om met situaties om te gaan,” merkt ze op. “We doen allemaal ons best om de dag zo aangenaam mogelijk door te komen.”
Belangrijke inzichten
- Kleine gewoontes kunnen ouderschap verbeteren.
- Niet iedere opvoedingsstijl is geschikt voor elk gezin.
- Geduld kan op verschillende manieren worden geleerd, zonder strijd of frustratie.
- Een snack of afleiding kan bijdragen aan een ontspannen winkelervaring.
- Belangrijk is dat het werkt voor ouder en kind, als het maar liefdevol en respectvol blijft.
DEEL NU : VERHAAL | Sonja (45) vertelt: “Mijn kind begint vaak al te eten in de supermarkt vóórdat we bij de kassa zijn geweest.” “We betalen het toch, dus wat maakt het uit?”
Dit juweeltje is kunstig vervaardigd door KletsPraat, het mediaplatform dat meer te bieden heeft dan alleen gebabbel. Wij brengen verhalen die niet alleen je ogen openen, maar ook je horizon verbreden, rechtstreeks vanuit alle hoeken van onze bonte wereld. Hang aan voor onze sprankelende updates door KletsPraat op Facebook te volgen. Kom aan boord voor een avontuurlijke tocht vol verhalen die je wakker schudden, nog beter dan je ochtendkoffie op een trage dinsdag! ☕🌎✨
Disclaimer: Dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden en bevat geen financieel, juridisch of medisch advies. SPECTRUM Magazine is niet verantwoordelijk voor enige beslissingen die op basis van deze inhoud worden genomen. Dit is geen financieel advies en Facebook moedigt enkel informatieve content aan voor geïnteresseerde lezers.