Het leven heeft de neiging ons te verrassen, en vaak niet op de manier die we hadden verwacht of gehoopt. Er zijn momenten dat we zelfs dankbaar zijn dat het leven niet is verlopen zoals we oorspronkelijk hadden gepland.
Mijn wereld leek te draaien rond de opwinding van anderen die hun zwangerschapsnieuws deelden, terwijl ik mezelf week na week naar een vruchtbaarheidskliniek sleepte, elke keer met de zware vraag: “Waarom zij wel en ik niet?”
Elke injectie die mijn man me gaf, werd een pijnlijke herinnering aan ons falende verlangen om ouders te worden. Ik voelde me vervreemd van een wereld waarin ik zo graag wilde behoren.
Na talloze in-vitrocycli en duizenden euro’s lichter, realiseerden we ons dat adoptie misschien wel ons pad was. We deden een beroep op onze naasten, in de hoop op een wonder.
En het wonder kwam in de vorm van een telefoontje van mijn moeder. Ze vertelde over Megan, een jonge vrouw uit haar kerk die overwoog haar kind ter adoptie te geven.
De eerste ontmoeting met Megan was zenuwslopend, maar de verbinding was er. Het was een moment van pure vreugde toen we haar bericht op Facebook zagen dat ze had besloten ons haar baby toe te vertrouwen.
De geboorte van Caroline was een moment van pure magie, maar slechts een paar jaar later werden we geconfronteerd met een nieuwe uitdaging. Caroline begon haar haar te verliezen, en de diagnose luidde alopecia.
Terwijl we worstelden met deze nieuwe realiteit, deelde Megan haar eigen gevoelens van schuld. Maar door dit alles heen vonden we troost en verbinding in onze gedeelde liefde voor Caroline.
We besloten om voor een tweede kind te gaan, maar werden met nieuwe uitdagingen geconfronteerd. Uiteindelijk, tegen alle verwachtingen in, werd onze zoon Jameson geboren, een prachtig geschenk van een ander biologisch koppel.
Vandaag de dag, met een tiener en een jonger kind, staan we nog steeds versteld van de wendingen die ons leven heeft genomen. We hebben geleerd over ras, cultuur, en acceptatie.
Uit onze ervaringen hebben we een bedrijf opgebouwd dat zich inzet voor inclusiviteit en acceptatie, in de hoop anderen te inspireren om hun eigen unieke pad te omarmen.